Bevestiging en intrede

 

Het komt niet zo vaak voor, maar toch zit ik soms bij een collega 'onder het gehoor'. Dat gebeurde ook vorige week woensdag. Twee keer nog wel. 's Middags preekte dominee Kot in Elspeet. Hij bevestigde de nieuwe predikant die 's avonds zijn intrede deed, dominee Zweistra. In beide diensten was ik aanwezig, omdat ik consulent was van de vacante gemeente. Een consulent is een raadgever en een plaatsvervanger. Het woord 'consulent' heeft te maken met het Latijnse woord voor 'raadgeven'. En in de kerk heeft die man ook de taak om de predikant te vervangen.

Dat heb ik in Elspeet een beetje gedaan, vanaf oktober vorig jaar, dus zo'n negen maanden. Als consulent word je ook uitgenodigd om de bevestiging- en intrededienst bij te wonen.

Het is een voorrecht om onder het Woord te zitten, om als mensenkind naar de verkondiging van Gods Woord te luisteren.

Om op een goede manier te luisteren, moet je in de eerste plaats je voorbereiden. Dat doe je als prediker én dat doe je als gemeentelid. Als prediker onder andere door het betreffende Schriftgedeelte te overdenken. Dat kon ik in dit geval niet, want het was mij niet bekend waarover collega Kot zou preken. Maar we kunnen ons op een andere manier wél voorbereiden: onder andere door de Heere te smeken om een ontvankelijk hart.

Tijdens de dienst houdt het gebed niet op. Niet alleen bid je mee met de voorganger en voorbidder, maar ook onder het zingen, en terwijl je naar de verkondiging van Gods Woord luistert. Dan bid je dat de Heere aan de predikant Zijn woorden in zijn mond geeft; en dat de Heilige Geest erdoor zal werken.

In beide diensten ging het over een stukje van de nachtgezichten van Zacharia, en wel hoofdstuk 4. In hoofdstuk vier gaat het onder andere over de gouden kandelaar. Deze was bedoeld om licht te verspreiden. Dominee Kot stelde aan de orde hóe wij als christenen in de duistere maatschappij een licht kunnen zijn, namelijk wanneer wij gevoed worden met "olie".

's Avonds ging het over Gods belofte dat Zijn werk niet gebeurt door menselijke kracht of geweld, maar dat God Zelf door Zijn Geest Zijn kerk bouwt.

Een indrukwekkende preek heb ik die avond gehoord. Heel persoonlijk, openhartig en confronterend sprak de nieuwe predikant van Elspeet.

Als predikant vergelijk je onwillekeurig je eigen manier van preken met wat je op dat moment beluistert en hóe het door je ambtsbroeder wordt gebracht.

Soms hoor je de uitdrukking: "Het is nuttig dat we de zakken leeg gepreekt krijgen." Daarmee bedoelen we: als luisteraar moet je door het gepreekte Woord arm en ellendig worden. Ik gebruik deze uitdrukking ook wel eens, maar toen het vorige week woensdagavond metterdaad gebeurde, was dat niet fijn. Vertroost en bemoedigd de kerk uit gaan is veel aangenamer. Maar of het heilzamer is…? In ieder geval voelde het door die preek aan alsof geestelijk en ambtelijk mijn laatste cent verdween.

Daarna moest ik als consulent de nieuwe predikant toespreken. Dat hoort zo. Je heet hem hartelijk welkom en wenst hem even hartelijk Gods zegen toe. Meer is ook niet nodig, want per slot van rekening gaat het in Gods huis om Gods Woord. En toespraken hebben nog al eens, onwillekeurig, het gevolg dat de preek vergeten wordt.

Niet door onze kracht. Niet door ons geweld. Maar door Gods Geest!

Altijd weer is dit waar. Altijd weer moet en mag dit worden beleefd. Het móet worden beleefd: ik val er 100% tussenuit. Het mág worden beleefd: God gaat toch dóór met het bouwen en bewaren van Zijn kerk!