B&B
Niet iedereen zal meteen weten waar de lettercombinatie B&B voor staat. Het is een aanduiding voor "Bed and Breakfast". In Engeland is dit al jaren heel gewoon, de laatste tijd komt het ook in ons landje er meer en meer in. Mensen bieden een slaapplaats aan, meestal heel eenvoudig, soms heel knus en proper, en na de nacht krijg je ontbijt (in Engeland dikwijls zeer uitgebreid, moet je niet te vaak genieten, want dan kun je het niet meer núttigen). Daarna kun je vertrekken. Je kunt naar een andere plaats gaan, of ook 's avonds weer op dezelfde plaats terugkomen.
Vorige week maakten we als gezin drie opeenvolgende dagen gebruik van zo'n aanbieding van Bed and Breakfast, in het Overijsselse Broekhuizen. In Garderen stond namelijk een lawaaierig midzomerfeest voor de deur - gelukkig viel er heel wat water van de hemel, maar niettegenstaande dat konden velen de muziek al die avonden urenlang "genieten" - wanneer de wind de "goede" kant op stond.
We willen onze kinderen - zo lang als het gaat - liever wat van deze kermisattracties vandaan houden, al weten we ook wel dat ze daar niet helemaal los van groot kunnen worden.
In ieder geval gingen we voor drie dagen en nachten op stap. We hadden toch al, zonder enig vermoeden van dat feest te hebben, afgesproken om twee van die drie dagen vrienden te bezoeken. Nu hebben we de tussenliggende derde dag er nog een vriendenbezoek aan vast geknoopt.
Woensdagmiddag vertrokken we naar het over de IJssel gelegen Twentse land, waar we tot onze verrassing en verheuging iets mochten horen van het grote werk van God. Die morgen had de Heere gesproken tot onze vriend, door een stukje uit Zijn Woord. Samen verwonderden we ons ook over de pracht van de vlinderwereld, waarvan door de heer des huizes heel wat foto's en zelfs een paar eenvoudige videoopnames waren gemaakt. Rups-pop-vlinder, wie kan het begrijpen? Wie zou het geloven - als het niet voor de ogen te bewijzen was?
Die avond kwamen we nieuwsgierig in Broekhuizen aan. Een verbouwde boerderij, een pracht van een gelegenheid. Alle ruimte voor de kinderen om zich te vermaken.
De volgende dag trokken we opnieuw met de auto vol naar vrienden in het verre oosten. We genoten van het samen zijn, de kinderen vermaakten zich met elkaar. Verteld mocht worden dat de Heere trouw is om door te helpen, ook in de onmogelijke, maar ook zo wondere dienst van Zijn Woord. In de avond verraste de Heere nog met de woorden uit Psalm 91: "Want Gij, HEERE, zijt mijn Toevlucht! De Allerhoogste hebt gij gesteld tot uw Vertrek."
De derde dag trokken we naar het hoge noorden, waar opnieuw verrassend nieuws tot ons kwam: God opende ogen om de nood van verre naasten op te merken en Hij opende wegen om aan hen dienstbaar te worden, hulpverlenend in armoede en gebrek. Een wonder om een ongewisse toekomst met vertrouwen tegemoet te gaan in de Derde Wereld, als wordt geweten: wij hoeven niet te vertrekken zonder God!
Nee, aan kermissen en feesten in en buiten Garderen kunnen wij onze kinderen niet totaal onttrekken. De wereld is er, ze lokt. Wat van de wereld is, schijnt vele malen bekoorlijker dan de dingen van God. En toch, wat een leegte, vergeleken met wat God deed horen en merken van Zijn verzadigende, zorgzame goedheid en nabijheid!
De daarop volgende Dag des Heeren ging de prediking onder andere over Spreuken 1. Daar lezen we dat mensen die naar de Opperste Wijsheid horen, veilig zullen wonen, en gerust zullen zijn van vrees voor het kwaad.
Uit ervaring zeg ik: dat is waar.
